Alsof ze zich verzetten tegen het bestaan als vlok,

alsof ze de grond niet willen raken,

alsof ze niet willen vallen en alleen in de lucht willen dansen als pluisjes in het licht,

zijgen de sneeuwkorrels neer op de naakte lindetakken, de verdorde hortensiabollen, de gekrulde ligusterblaadjes

en schrijven er een streepje poëzie,

een wit vers,

een rijm